۱- کوروش به نوروز رسمیت داد.

کوروش بزرگ موسس ایران واحد به نوروز جنبه رسمی داد و در سال ۵۳۴ پیش از میلاد ( ۲۵۴۰ سال پیش ) دستورالعملی برای آن تدوین کرد که شامل ترفیع نظامیان ، ابلاغ انتصابات تازه ، سان دیدن از سربازان ، عفو مجرمین پشیمان ، ایجاد فضای سبز و پاکسازی محیط زیست ( از منازل شخصی گرفته تا اماکن عمومی ) بود.

در دوران هخامنشیان ، یازده روز اول فروردین ( فرورتیشن ) ویژه انجام مراسم نوروز بود. شاه در نخستین روز سال نو بزرگان ، مقامات دولتی و فرماندهان ارشد نظامی ، دانشمندان و نمایندگان سرزمین های دیگر را می پذیرفت و ضمن سپاسگزاری از عنایت اهورامزدا ( خدای بزرگ یکتا ) ، گزارش کارهای سال کهنه و برنامه های دولت برای سال نو و نظر خویش را بیان می کرد تا نصب العین قرار گیرد.

این رسم بعدا هم ادامه یافت و ضمن آن شاه وقت پیشکش ها را دریافت می کرد که نمونه آن در کنده کاری های تخت جمشید دیده میشود. آنگاه مراسم سان و رژه برگزار می شد و افسرانی که قهرمان دفاع از وطن شده بودند ، نشان و پاداش می گرفتند و مقامات تازه و قضات نو معرفی می شدند. در جریان آیین های نوروزی ، مردم نخست به دیدن سالخوردگان خانواده  می رفتند و ادای احترام می کردند و سپس عید دیدنی های مرسوم آغاز می شد.

 

۲- آیین های نوروزی در تخت جمشید .

پس از تکمیل ساختمان عظیم و زیبای تخت جمشید و گشایش آن ، آیین های رسمی نوروز ، با شکوه بی مانندی در آنجا برگزار می شد. مراسم نخستین نوروز در تخت جمشید دو هفته طول کشید. مردم عادی در تالار صد ستون وسران ایالات  و مقامات  تراز اول در تالار های دیگر این کاخ  حضور می یافتند. افراد خاندان سلطنت و در باریان  در هر کجای کشور که بودند پیش از فرارسیدن نوروز، خود را به تخت جمشید می رسانیدند و بهار  را در آنجا بسر می بردند.